مایه اصل و نصب در گـــــــــردش دوران زر است             متصل خون می خورد تیغ است که صاحب جوهر است

آهــــــــــن و فــــــولاد از یک کوره می آیند برون              آن یکی شمشیر می گردد دیگری نعل خـــــــــــر است

کــــــــــــــــره اسب از نجابت در تعاقب می رود              کره خر از خـــــــــــــــــــــــــــــــریت پیش روی مادر است

شـــــــاه اگر مفلس شود قربی ندارد در جهان               داخل نادان شمارنــــــــــــــــــــــــدش اگر اسکندر است

کــــــــــاکل از بـــــالا نشینی رتبه ای پیدا نکرد               زلف از افتادگی همسان به مشک و عنــــــــــــبر است

نـــاکسی گر ز کسی بالا نشیند عیب نیست               روی دریا خس نشیند قعر دریا گــــــــــــــــــــــوهر است

دود اگر بالا نشیند کسر شــــان شعله نیست               جای چشم ابــــــــــــــــــــــرو نگیرد گرچه او بالاتر است

سبزه پامال است در زیــــــــــر درخت میوه دار                گـــــرچه این سبز است و زیبا لیک آن شیرین تر است

شصت و شاهد هر دو دعوی بزرگی می کنند                پس چـــــــــــــــــــرا انگشت کوچک لایق انگشتر است

شعرســـازان جان فدای شعرخوانان می کنند                دخـــــــــــــــــــتر هر کس وجیه افتد مفت شوهر است

گر تنــــــــــــور زندگی شد سرد نبود چاره ای                 خدمت آتـــــــــــــــــــــــــــش بباید کرد تا هیزم تر است

صـامتا! عیب خودت را بیـــــن نه عیب دیگران                 هر که عیب خود بگوید از همه بـــــــــــــــــــــالاتر است

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

: مرتبه

موضوع : <-PostCategory->
ارسال شده توسط علی چنگیزیان در تاریخ شنبه 17 اسفند 1392برچسب:,

|