آیت الله ضیاءالدین نجفی ، موسس و مدیر حوزه علمیه نبی اکرم (ص) تهران در طول تحصیل از محضر اساتید برجسته حوزه علمیه بهره برده است ، از جمله می توان به تلمذ 10 ساله وی در مکتب درس عرفان مرحوم آیت الله بهجت(ره) اشاره کرد. همچنین علامه طباطبایی(ره) و حضرات آیات مرتضی طاهری ، گلپایگانی ، مرعشی نجفی ، اراکی ، هاشم آملی ، شهید مطهری از دیگر اساتیدی هستند که آیت الله نجفی پای درس آنها بوده است.

این استاد حوزه و دانشگاه ، خاطراتی از اساتید خویش در ذهن دارد که برای نمونه ، خاطره وی از علامه طباطبایی (ره) نقل می شود: ایشان عنوان کرد مطلبی را که می خواهم عنوان کنم در کتاب «مهر تابان» اندر احوالات علامه طباطبایی (ره) نیز ذکر شده است. از آنجایی که علامه طباطبایی (ره) استاد ما نیز بوده اند از نزدیک با سیره ایشان آشنا هستم. علامه طباطبایی (ره) به معنویات ، زیارت عاشورا و مداومت بر گفتن اذکار توجه بسیاری داشت و می فرمود : استاد ما آیت الله قاضی (ره) فرموده اند : ذکری را که به شما یاد داده ام ، تعداد خاصی باید گفته شود تا خاصیت ویژه اش برای شما آشکار شود ، لذا در وسط ذکر سعی کنید آنقدر توجه داشته باشید که چیزی شما را به خود مشغول نکند و الا آن ذکر اثر خود را از دست خواهد داد.

علامه طباطبایی (ره) در این باره به داستان ذکر گفتن خود اشاره کرد و گفت : روزی مشغول گفتن ذکری بودم که باید چندین هزار مرتبه گفته می شد و از این رو چند ساعت وقت لازم داشتم. اتاق را خلوت کرده و شرایط را طوری فراهم کردم تا کسی به آنجا نیاید و من بتوانم آن ذکر را به تعداد مشخصی بگویم. مشغول ذکر گفتن بودم که احساس کردم آثار این ذکر ، کم کم بر من هویدا می شود. ناگهان یک لحظه دیدم که از جانب راست من فرشته ای با جامی از آب بهشتی ظاهر شد و عرض کرد این یک جام بهشتی برای شماست آن را برای شما آورده ام تا میل کنید.

علامه طبا طبایی (ره) در ادامه فرمودند : چون استاد ما آیت الله قاضی (ره) به ما فرموده بودند که وسط ذکر به چیزی غیر از یاد خدا مشغول نشوید ، از این رو من هم به این فرشته اعتنا نکردم! ملک می گفت: من فرشته ام و آب سلسبیل بهشتی برایت آورده ام  ، از دست من بگیر و آن را بنوش.

آیت الله طباطبایی (ره) به آن ملک اعتنایی نکرد و لذا ملک که این صحنه را دید رفت عقب ، و از سمت چپ ایشان ظاهر شد و باز هم همان سخنان را تکرا کرد و علامه طباطبایی (ره) نیز این بار هم کوچکترین توجهی به آن فرشته نکرد ، تا اینکه سقف شکافته شد و آن فرشته بالا رفت.

استادم (علامه طباطبایی(ره) فرمودند : در این هنگام ، حالی برای من پیش آمد اما باز هم ذکر را قطع نکرده و بر آن مداومت کردم نا اینکه ذکر به پایان رسید.

علامه طباطبایی (ره) برای ما نقل می کردند که آن خاطره آمدن و رفتن فرشته و شکافته شدن سقف هنوز در خاطرم هست و اینگونه من عملا اثر ذکر خدا را در حین گفتن ذکر مشاهده کردم/./ 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

: مرتبه

موضوع : <-PostCategory->
ارسال شده توسط علی چنگیزیان در تاریخ جمعه 6 شهريور 1394برچسب:,

|